Ik viel op een docuzender in een documentaire over Canberra. Het duurde vervolgens een minuut of vijf voor het tot me doordrong dat ik naar Australië keek en niet naar Canada. Op de één of andere manier plaatsen mijn hersenen Canberra steevast in Canada. Terwijl het toch echt de hoofdstad van Australië is. Dat kwam dan weer om dat ze daar niet konden kiezen tussen Melbourne en Sydney en toen maar voor een klein plaatsje halverwege kozen. En ergens kan ik wel begrijpen dat ze kozen voor een plaats in hun eigen land en niet eentje pakweg 15.000 kilomter verderop in Canada.
Jullie zouden Canberra ook kunnen kennen van de enorme bosbrand 20 jaar (op 18 januari) geleden die uiteindelijk ook meerdere stadswijken verwoestte. De enorme impact van die brand werd mede veroorzaakt door de droogte die de omgeving al wekenlang teisterde. Canberra is daarmee de eerste westerse wereldstad die zwaar getroffen werd door de gevolgen van de klimaatverandering.
De documentaire ging over de duurzame manier waarop de stad nu verder wordt ontwikkeld. Daarin speelt de ervaring met de grote bosbrand een belangrijke rol. Gezien de ligging van de stad en de klimaatverandering blijft er een risico voor bosbranden die de stad kunnen bereiken, maar de risico’s worden wel beperkt. Zo bleken groene plekken in de stad prima aanknopingspunten voor de bosbrand om zich in de stad te verspreiden. Daar wordt nu rekening mee gehouden. En natuurlijk wordt er ingezet op fiets en openbaar vervoer.
De recente Corona pandemie speelt daarbij ook een rol. Wij kunnen ons nog goed herinneren dat mondkapjes verplicht waren in bus en trein. En soms mochten we zelfs niet eens dicht bij elkaar zitten. Canberra realiseert zich dat de fiets tijdens een pandemie een veel veiliger transportmiddel is en gebruikt dat ook. Zowel als motivatie om fietspaden aan te leggen, maar ook als middel om haar bewoners te motiveren om te gaan fietsen.
De historie van de stad speelt bij dit alles een belangrijke rol. Toen de stad aan het begin van de 20e eeuw als hoofdstad werd gekozen had het 5000 inwoners, maar inmiddels zijn dat er zo’n kleine 500.000. Ruimte betekent echter dat de stad ruim is opgezet. Het heeft nog steeds de allure van een kleine stad waar mensen nog ruimte hebben en juist dat aspect wordt door de inwoners gewaardeerd. Anderen vinden dat de stad z’n stedelijke allure mist. Het is tenslotte de hoofdstad van Australië.
Maar dat is geen goed startpunt voor bijvoorbeel een openbaar vervoer systeem. De mensen wonen simpelweg te ver van elkaar, waardoor er veel relatief dunne lijnen zijn om iedereen aan te sluiten op dit netwerk. De stad heeft echter de ambitie om verder te groeien en dat biedt natuurlijk kansen. Mits men er voor kiest de bestaande woon en werklocaties te verdichten en niet verder de wildernis in gaat bouwen. De ruime opzet van de stad biedt daarbij tegelijkertijd een kans. De stad heeft nog de ruimte om te verdichten, bijvoorbeeld door meer hoogbouw (op geschikte plaatsen) toe te voegen.
30-01-23 RA