Muis

Zit je op een doordeweekse donderdagavond rustig op de bank paradeert er ineens een muis door je woonkamer. Niet met een rotvaart, maar gewoon heel rustig. Oftewel heel uitdagend. Dan heb je als milieu activist, die geacht wordt zich ook het lot van dieren aan te trekken, toch een dilemma.

Bijvoorbeeld omdat je – zoals bijvoorbeeld ik – je impulsen onvoldoende onder controle hebt en het eerste het beste naar het diertje toegooit. En dat is niet heel handig als je net je fairphone in handen hebt. Hij heeft het gelukkig overleefd. Of liever, ze hebben het beiden overleefd, zowel de fairphone als de muis. Blijkbaar heb je als mens in zo’n geval de reflex dat je de muis met deze actie kunt verjagen. Wat uiteraard niet zo is. Over de optie dat je met een gerichte worp de muis kunt uitschakelen hoeven we het al helemaal niet te hebben.

Hoewel muizen er schattig uit kunnen zien, is een muis in huis toch geen fijn idee. Ze wassen hun pootjes bijvoorbeeld niet voor ze over je aanrecht lopen op zoek naar restjes voedsel. Daarbij worden verpakkingen niet ontzien om bij het voedsel te komen. Op het punt van paringsgedrag vertonen muizen een sterke gelijkenis met konijnen en aangezien kleine muisjes als na 4 weken groot (lees: geslachtsrijp) zijn en je beseft dat het probleem toch redelijk snel uit de hand kan lopen. Ook bij mij is het niet bij één muis gebleven.

Muizengif is natuurlijk geen optie. Je wilt geen gif in het milieu brengen en het veroorzaakt een lange pijnlijke dood bij de muis. Ik ben geen mens voor huisdieren. Vaak van huis dus een kat – want daar hebben we het dan uiteraard over – is geen optie. Zo’n beest alleen thuis laten zitten is ook niet echt diervriendelijk. Dan kom je dus toch uit bij de muizenval. Met nog steeds 2 opties: de bekende klapval die de muis direct dood of de klepval waarna je de nog levende muis op minstens een kilometer van je huis vrij moet laten. Maar in Nijmegen betekent dat ook dat je al snel andere mensen opzadelt met een muizenprobleem.

De klapval dus die de muis op humane wijze doodt volgens de gebruiksaanwijzing. Alhoewel ik de term humaan in dit geval niet echt begrijp. En ik rechtvaardig het doden van de muis maar met de gedachte dat ik onderdeel ben van de natuur en de natuur wel vaker wreed is. En ter verdediging: ik heb nog niet zo lang geleden buiten een muis gered uit de klauwen van een kat, die er opzichtig mee aan het spelen was. Natuurlijk heb ik als aas pindakaas met ecokeur gebruikt.

30-11-’24 RA