Reclame

Hoewel ik veel YouTube kijk, ben ik nog steeds te zeikerig om voor een abonnement te betalen. En dus krijg ik een grote hoeveelheid reclame over me uitgestort. De ergernis van het voortdurend onderbreken van de clips door reclame is dus nog niet erg genoeg om te gaan betalen.

Terwijl reclame op zich natuurlijk ook al veel ergernis oproept. Het steeds maar herhalen van hetzelde spotje bijvoorbeeld. Zelfs het meest schattige kindje verandert langzaam in een etterbakje als je het voor de pakweg 20e keer krijgt te zien. En wie zich er een beetje in verdiept doorziet meteen de simpele trucs die reclamemakers gebruiken. Door bijvoorbeeld een soort hyperventilerende variant op Emile Ratelband in te zetten die als voice-over de ‘boodschap’ afratelt. Denk bijvoorbeeld aan het spotje van de postcodeloterij. Alles om maar de aandacht te trekken.

Advertenties hebben ook een traditie van seksisme

Belangrijkste is misschien wel dat je je bij het bekijken van reclame voortdurend zit af te vragen waar je belazerd wordt. Heel af en toe is er één die daarop inspeelt en pretendeert wel eerlijk te zijn. Wat mij dan onmiddellijk weer triggert om achterdochtig te worden. Ik weet niet hoe het bij anderen zit. maar ik voel me heel vaak benaderd als iemand met de verstandelijke vermogens van een driejarige.

Maar kennelijk werkt het, want reclamemakers blijven er gebruik van maken, waarbij niet wordt nagelaten in te spelen op goedkope sentimenten. Zoals Dettol dat je wil doen geloven dat je meewerkt aan hun missie voor een schonere wereld door ook maar het minste smetje in je huis weg te halen met hun zeep. Dat mensen best tegen een paar bacteriën kunnen en ze vooral allergieën krijgen van een te schone omgeving wordt door hen genegeerd. En het is natuurlijk ook geen goed idee om het milieu op te zadelen met een overdaad aan zeepresten.

Maar de overtreffende trap is bereikt door de Vakantie Discounter. In het verleden hadden ze al een spotje dat je wijs maakte dat je een enorme minkukel bent als op vakantie vrijwillig een museum binnen gaat. En nu wordt je aangemoedigd je ouders nog maar een weekje op te zadelen met je kinderen met het geveinsde excuus van een ziekenhuisopname vanwegeontstoken blinde darm. Gewoon liegen tegen je directe familie dus vanuit puur egoïsme. Hoe ga je deze mensen er van overtuigen dat je misschien eens een keer niet met het vliegtuig naar de zon moet gaan.

Ooit probeerde Crodino me wijs te maken dat je hun drank gedronken moest hebben, al was het maar één keer in je leven. Waarop ik direct besloot mijn in mijn hele leven dat drankje te mijden. Misschien kunnen we dat afspreken: dat als we zo’n hoogst irritante en contraproductieve reclame tegenkomen, we het aangeprezen product juist gaan vermijden. Dat zal ze leren!

31-01-’24 RA